11.9.07

Kimse Bilmez

1 yorum:

Rabia SERTÇE dedi ki...

Ölüm soğuk bir düş ama gerçek.
Yanından geçiyor, en yakınını ellerinden alıyor ve sadece bakıyorsun. Beni al demen anlamsız. “Sıranı bekle” diyor.Sıram geldiğinde hazır mı olacağım, hazırım işte şu an. Ama o hazır değil. Gözlerinden inciler dökülüyor, hazır olmadığı belli işte. Gözlerim o bahar gözlere bakıyor ve “hakkım helal olsun, sana da babama da ama korkuyorum” diyor. Sonra başını kaldırıp bana o gözleri kocaman açarak “hadi şimdi birlikte uyuyacağız” diyor ama ben uyanığım o ise ebedi uykuda. Kulaklarımda o en çok sevdiği şarkı, uyurken hep çalmamı istediği;

Bulut geçti,
Gözyaşları kaldı çimende
Gül rengi şarap içilmez mi böyle günde
Seher yeli eser yırtar eteğini gülüm
Güle baktıkça çırpınır yüreği bülbülün

Bu yıldızlı gökler ne zaman
Başladı dönmeye
Kimse bilmez kimse bilmez…

Ardından beyaz bir rüzgâr esiyor kefensi, o rüzgâr sonra yeşile bürünüyor sonra kara toprak rengi kahverengiye. Sonra ebedi siyahi...